Poza pracą, która zapewnia byt, dla różnych środowisk społecznych, także wiejskich, ważne było i jest świętowanie. Ma ono dwojaki charakter: religijny, oficjalny, związany ze świętami kościelnymi, bądź świecki, odnoszący się do życia codziennego, zabawowy – indywidualny, zbiorowy, lokalny. Wspomniany wymiar ludzkiego życia wiąże się z obrzędowością doroczną i rodzinną.

Twórcy ludowi – malarze i rzeźbiarze – sięgają do obydwu form świętowania. W charakterystyczny dla siebie sposób przedstawiają zwyczaje i obrzędy atrakcyjne z ich punktu widzenia. Dlatego z okresu Bożego Narodzenia najbardziej popularne są grupy kolędnicze, z Wielkanocy – Niedziela Palmowa, śmigus-dyngus. Ponadto artyści ludowi chętnie przywołują w swej twórczości nabożeństwa majowe – śpiewy i modlitwy ku czci Matki Bożej – odprawiane przy wiejskich kapliczkach, odpusty w lokalnych parafiach, a także procesje Bożego Ciała. Na uwagę zasługują również realizacje przedstawiające wspólnotowe święto plonów, czyli dożynki.

Spośród rodzinnych obrzędów ludowi twórcy upodobali sobie wesela, a także zabawy towarzyszące różnym uroczystościom indywidualnym i zbiorowym.

Zwykle we wspomnianych realizacjach plastycznych dominują sceny grupowe, interesująco zakomponowane, kolorowe i świadczące o przynależności regionalnej przedstawianych osób, podkreślanej charakterystycznym strojem ludowym.

Oryginalna propozycja wystawiennicza niesie treści, które – miejmy nadzieję – spotkają się z zainteresowaniem i dobrym przyjęciem przez odbiorców.

Bożenna Magdalena Liberska-Marinow

Wystawa "Wiejskie świętowanie w rzeźbie i malarstwie ludowym" została przygotowana przez Łódzki Dom Kultury.

Wystawę można obejrzeć w dniach 6-28 listopada w Galerii Nowej ŁDK.

Na zdjęciach:

1. Praca Agnieszki Głuszek "Kolędnicy"
2. Praca Józefa Bogusławskiego "Zabawa"
3. Praca Eli Świderek "Boże Ciało"