Wojciech Weiss (ur. 1875 w Leordzie w Rumunii – zm. 1950 w Krakowie) – jeden z najwybitniejszych polskich artystów pierwszej połowy XX wieku, niezwykle wszechstronny warsztatowo i płodny twórczo; absolwent, profesor i rektor krakowskiej ASP. Jego sztuka ewoluowała od młodopolskiego ekspresjonizmu o zabarwieniu dekadenckim, przez inspiracje francuskim impresjonizmem (tzw. okres biały 1906-1912), grafiką japońską, sztuką Wielkich Mistrzów nowożytnego malarstwa europejskiego (zwłaszcza zaś Augusta Reinoira), sensualny koloryzm w duchu nowego klasycyzmu po epizod socrealistyczny. Artystyczną dojrzałość Weiss osiągnął w okresie międzywojennym, kiedy to tworzył nastrojowe pejzaże-portrety natury, także w grafice, oraz zmysłowe akty, pełne klasycznej harmonii i elegancji. Na stałej wystawie Muzeum Miasta Łodzi – w  Galerii Mistrzów Polskich – prezentowanych jest siedem obrazów artysty z kolekcji Krzysztofa Musiała: dwa autoportrety artysty z okresu Młodej Polski, trzy akty z lat 30. XX wieku oraz dwa symboliczne szkice malarskie do obrazu „Kryzys” z 1934 roku.  Warto też przypomnieć, że w Aneksie Jednego Mistrza na przełomie 2013 i 2014 pokazywana była czasowa ekspozycja  pt. Młodopolskie rysunki i plakaty Wojciecha Weissa z kolekcji rodziny artysty, która cieszyła się dużym zainteresowaniem zwiedzających.

Więcej na stronie Muzeum Miasta Łodzi